Antwerp 10 Miles, een metafoor voor onze samenleving

Vanochtend uurtje recuperatieloop. Was heel wat frisser dan zondag. Ik moest zelfs een windstopper aan. Maar het deed verdorie deugd. Lopen is goed om de gedachten te ordenen. Er kwamen twee elementen opborrelen over de '10 Miles' die ik graag met jullie deel. Want zelfs in een sportevenement vind je een maatschappijvisie. Loopt u even mee?

1) ik had me voor deze '10 Miles' voorbereid op een tijd onder 1 uur 27 minuten. Maar toen halfweg -nog min of meer op schema- mijn hartslag te hoog piekte, heb ik gas teruggenomen om op fijne en veilige manier uit te lopen. Geen recordtijd dus. Die is voor volgend jaar. Of het jaar daar op. We zien wel. Ondertussen wordt er al 48 uur lang op sociale en andere media geroepen dat de '10 Miles' had moeten worden geannuleerd. Ik begrijp die commotie niet. De organisatie had perfect gedaan wat ze moest doen: tijdig en goed gecommuniceerd vooraf (drink genoeg, zonnecrème, petje, uitlopen belangrijker dan tijd), langs het parcours voorzien wat moest voorzien worden (extra drinken, zonnecrème,...) én bijgestuurd waar nodig tijdens het evenement. Ik zou ze dan ook hier graag voor bedanken. Meer kan je echt niet vragen. Maar waar een vlekkeloze organisatie eindigt, begint wel de individuele verantwoordelijkheid van elke deelnemer. Iedere loper moet voor zichzelf inschatten wat zijn lijf aankan en vooral: wat niet. Die kan niemand in uw plaats maken.
Dat geldt ook voor mijn visie op de maatschappij: Als overheid moeten we een zo goed mogelijke organisatie aanreiken. Iedereen de kans geven om boven zichzelf uit te stijgen en anderen aanmoedigen en steunen om bij te benen. We laten niemand zomaar achter en zorgen voor elkaar. Maar we ontslaan ook niemand van zijn/haar verantwoordelijkheid om zelf juiste keuzes te maken.

2) Sp.a Antwerpen communiceerde vrolijk dat zij enkel aan de 5 km short run deelnamen en samen bleven tot aan de eindstreep. Geen risico's, iedereen gelijk. Zelfs een minder goede verstaander had door dat dit een sneer was naar de “asocialen” van de N-VA die “ieder voor zich liepen”.

Het klopt dat we met N-VA met meer dan 100 lopers hebben deelgenomen aan alle afstanden. Een bewuste keuze. Wij willen dan ook iedereen de kans geven om zijn of haar streefdoel te bereiken. Een maatschappij gaat er echt niet op vooruit als je iedereen beperkt tot het gemiddelde in het streven om individuele verantwoordelijkheid uit te schakelen. 
Integendeel dan daalt het gemiddelde drastisch. Dat betekent niet dat we de lopers die het wat moeilijker hadden of voor een kortere afstand opteerden in de steek lieten? Die kregen met hetzelfde enthousiasme, dezelfde ondersteuning in onze N-VA tent en langs het parcours. Bij de kids run begeleidden we onze jongste lopers. Bij de 5 km supporterden we even hard voor de lopers als bij die van de '10 Miles' of de marathon. Eén team, verschillende doelstellingen.

Idem voor mijn visie op de maatschappij: geef mensen alsjeblieft ook de kans om te excelleren waar ze goed in zijn. En doe dat in alle onderdelen van de maatschappij. Zet in ons onderwijs in op duaal leren voor wie technisch/handig is aangelegd, maar geef ook die kinderen die theoretisch, wetenschappelijk, wis- of taalkundig sterk zijn,de kans om de top te halen. Beperk scholen niet tot de middelmaat maar geef hen ook de kans om kinderen die er bovenuit steken extra uit te dagen. Er voor iedereen betekent dat je een vangnet voorziet, geen plafond.

O ja, die a-sociale N-VA heeft overigens meer dan 30.000 euro bijeen gelopen voor verschillende goede doelen.

Fons Duchateau, voorzitter N-VA Stad Antwerpen