Politieke zelfbediening en het populisme van de PVDA

De gemeenteraad besliste deze maand om de zitpenningen voor gemeenteraadsleden te verhogen. Volgens de PVDA weer maar eens een voorbeeld van de graaicultuur, want het gaat om een opslag van liefst 42%. Zijn wij dan niet beschaamd voor dergelijke zelfbediening.

Maar zoals wel vaker tonen de communisten zich van hun meest populistische kant. 

En het debat over politieke verloning is natuurlijk altijd lekker plezant, want zo lang niet iedereen gratis aan politiek doet, zal het altijd wel te veel zijn. Er waren zeker uitwassen in de politieke verloning. Maar die zijn aangepakt. De parlementaire pensioenen worden tegenwoordig berekend zoals voor iedere andere werknemer, in 45e. De hoge uittredingsvergoedingen zijn teruggeschroefd. De ongelooflijke bedragen die we in mei hoorden zijn opgebouwd onder de oude reglementen, dat is vandaag niet meer mogelijk.

Maar dit keer ging het dus over de zitpenning van onszelf, gemeenteraadsleden in meerderheid en oppositie. En welke beslissing lag er voor? We gaan de zitpenning die sinds 2001 niet aangepast is, verhogen van 150 naar 213€. Klinkt geweldig spectaculair natuurlijk, maar in feite is het gewoon een indexaanpassing. Reken het maar na, het is écht niet meer dan dat.

En wat wil het toeval? PVDA bestuurt in één gemeente in Vlaanderen, nl Zelzate, en wat is er daar beslist? De zitpenningen zijn verhoogd. Maar daar noemt men dat geen verhoging, maar een indexaanpassing. Toch straf, nietwaar.

Wie tegen dit voorstel stemt, stemt in feite tegen de index. Dan zeg je dat automatische indexaanpassingen een slechte zaak zijn, dat er eigenlijk elke keer over onderhandeld en gedebatteerd moet worden. Een interessant gegeven, maar ik weet niet of al de werknemers die de PVDA naar eigen zeggen vertegenwoordigt, het daar eens mee zouden zijn. Want de PVDA is toch de partij die het steevast opneemt voor de zwaksten in de maatschappij? Of dat beweren ze toch, want waar ze echt een verschil kunnen maken, daar geven ze forfait. In het Bijzonder comité van het Ocmw, waar de individuele dossiers van de allerzwaksten in onze maatschappij besproken worden, komt hun vertegenwoordiger al maandenlang simpelweg niet opdagen, op geen énkele zitting. In plaats van het te hebben over de hoogte van de zitpenningen, zouden ze dus misschien beter eens iemand effectief laten zetelen. 

En dan nog iets: Als onze raadsleden hun zitpenning krijgen, betalen ze daar belastingen op, dus een deel vloeit automatisch terug naar de maatschappij. Peter Mertens en Mie Branders daarentegen storten hun volledige zitpenning door naar hun partij, maar die partij betaalt daar geen euro belastingen op. Dat is dus een zuivere vorm van belastingontwijking, en geen sociale bewogenheid.

Maar wel klagen dat er nooit belastingen genoeg zijn. Iedereen belast, behalve de profeten van “eigendom is diefstal”. All animals are equal, but some are more equal than others.

Johan Klaps

N-VA fractieleider gemeenteraad Antwerpen